Telefonumun hafıza kartındaki şarkıları gözden geçirip çok dinlemediklerimi silerken, Emre Aydın senin söylemiş olman gereken şeyleri söyledi bana.
"Sana boşuna umut vermek istemem
Çağıran bir şeyler var hep
Beni uzak şehirlerde
Bana ait bir şeyler var
O sert gülüşlerde
Sen yine olduğun gibi kal
benim için sakın değişme
Giderim bugun ha yarın hareket vakti gelince
Sen yine olduğun gibi kal
misafirim bu şehirde
Bir el sallarsın yeter hareket vakti gelince"
Rol icabı (yani sevgili olarak) bunları söylemeliydin en azından bana. Ama hangisi rol, hangisi yalan, hangisi gerçek seçemez hale geldikten sonra, ne dersen de anlamsız zaten benim için.
Emre Aydın'ın sözleri de kabulümdür. Hadi yolun açık olsun 3 Ekim'de. ( O zaman yazmıycam biliyorum; o yüzden şimdiden söyliyim dedim hazır konu açılmışken.)
0 yorum:
Yorum Gönder