Görünmez çukurlar, görünmez kazalar

on 31 Aralık 2009















Takılı kaldım dakikaların arasında,
Nefes bile alamıyorum
Sıkışmışım kendi çukurumda
Kalmadı başka sorum
bile bile,
bilemiyorum
neden umrumda?

Yıkıntılar
Siyah bir duvardan geriye kalan
Gecenin karanlığı sarar
üzerini bir an..
Görmeyip;
Tökezlemek,
Yapışmak yine yüz üstü

Üzeri örtülmüş ölüler
ya da yaralar gibi
bir anlık yok sanılıp
aniden hatırlanır
Zaman gibi
Acımasız akar acısı
Sonradan fark edilince yokluğu..
Görünmez olanların

Rey.

Bir yıl daha biterken sonlanan pek çok şey gibi, bana Murathan Mungan'ın dizeleri eşlik ediyor...



Bir Yılın Son Günleri

Bir yıl daha bitiyor
İşte bu kadar duru, bu kadar yalın
Bu kadar el değmemiş
Sıradan bir gerçeği daha
kolları bağlı hayatımızın
Bu şiire nasıl dahil edilebilir bir yılın son günleri
Her sonda, her başlangıçta ve her defasında
Alır gibi başkasını karşımıza
Perdeler çekip, ışıklar söndürüp
oturup yatağın içinde bir başımıza
Sorgulamak kendimizi
Öğrenmek ikimizin anadilini, ikinci belleğimizi
Öğrenmek kendimizle hesaplaşmanın buzul ilişkilerini
Bu aynanın dehlizlerinde gezinirken görürüz
Karanlık günlerimizin kenar süslerini

Biterken yılın son günleri
Biliyoruz takvimler belirlemez değişimin mevsimlerini
Gençlik ikindilerini
Kargınmış bir çocuktuk büyüdüğümüzden beri.

Bir yıl daha bitiyor
Düşlerim, tasalarım, yarım kalmış onca şey
Her yıl biraz daha kısalıyor bir öncekinden
Bana mı öyle geliyor
Yoksa daha mı hızlı ilerliyor zaman
İnsan yaşlanırken?

1 yorum:

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Her yıl biterken okurum nedense Murathan Mungan'ı.Benimde yıl biterken postuma bu şiirden bir dörtlükle eşlik etti.
yeni yılınız kutlu olsun sevgiyle kalın...

Yorum Gönder

 

Borderless Dreamer Design by Insight © 2009