Görünmez çukurlar, görünmez kazalar

Takılı kaldım dakikaların arasında,
Nefes bile alamıyorum
Sıkışmışım kendi çukurumda
Kalmadı başka sorum
bile bile,
bilemiyorum
neden umrumda?

Yıkıntılar
Siyah bir duvardan geriye kalan
Gecenin karanlığı sarar
üzerini bir an..
Görmeyip;
Tökezlemek,
Yapışmak yine yüz üstü

Üzeri örtülmüş ölüler
ya da yaralar gibi
bir anlık yok sanılıp
aniden hatırlanır
Zaman gibi
Acımasız akar acısı
Sonradan fark edilince yokluğu..
Görünmez olanların

Rey.

Bir yıl daha biterken sonlanan pek çok şey gibi, bana Murathan Mungan'ın dizeleri eşlik ediyor...

Bir Yılın Son Günleri Bir yıl daha bitiyor İşte bu kadar duru, bu kadar yalın Bu kadar el değmemiş Sıradan bir gerçeği daha kolları bağlı hayatımızın Bu şiire nasıl dahil edilebilir bir yılın son günleri Her sonda, her başlangıçta ve her defasında Alır gibi başkasını karşımıza Perdeler çekip, ışıklar söndürüp oturup yatağın içinde bir başımıza Sorgulamak kendimizi Öğrenmek ikimizin anadilini, ikinci belleğimizi Öğrenmek kendimizle hesaplaşmanın buzul ilişkilerini Bu aynanın dehlizlerinde gezinirken görürüz Karanlık günlerimizin kenar süslerini Biterken yılın son günleri Biliyoruz takvimler belirlemez değişimin mevsimlerini Gençlik ikindilerini Kargınmış bir çocuktuk büyüdüğümüzden beri. Bir yıl daha bitiyor Düşlerim, tasalarım, yarım kalmış onca şey Her yıl biraz daha kısalıyor bir öncekinden Bana mı öyle geliyor Yoksa daha mı hızlı ilerliyor zaman İnsan yaşlanırken?

Kocaman bir hiç

Bütün günü evde hiç bir şey yapmadan geçirdim.
12'de uyandım.
Salonda oturdum.
Gazeteyi okudum.
Televizyonu açtım.
İzlemedim ama sadece baktım.
Sonunda acıkıp 3'te kahvaltı ettim.
Odamda etrafı karıştırdım.
Masamda duran kitaplara göz attım.
Dolabımı açtım.
Kıyafetlere baktım.
Saat 18:30...
Evet bugün hiç bir şey yapmadım!

Notes from a Chocoholic : )

JUST A PIECE
I wonder...
Is it just an addiction,
Or love?
Will it disappear
as the days pass by?
Or is it gonna conquer my ego?
Just a piece,
Makes you feel better
After all..
Just a piece
Am I addicted?
Or else, I should be crazy.

***
I need...
I need now,
Just another piece
Another piece of chocolate
To polish off

Chocoholic Rey.

Faces In Foggy Races

Seen the foggy faces,
Breathed their wintry breeze
Whirled around the void cloud
But should have known;
They were just a lump of fog.

They were just a lump of fog
Going around,
Trying to decide;
Rather be transparent or opaque?

Swappy feelings, uncertain point of veiws;
Wringle all night long,
Afraid of making a wrong.
Forgetting...
Forgetting what they've just forgot

They were just a lump of fog
Trying to decide;
Rather be transparent or opaque
Forgetting,
Forgetting what they've just forgot;
They were just a lump of fog.

Biz İzmir'e tekrar gitcez! ;)

Sislerin altında bir İzmir..

İZMİR YOLCUSU KALMASIN!

Yarın sabah erkenden İzmir'e...
Hem de en yakın arkadaşıyla birlikte
Herkesten ve her şeyden uzakta, fotoğraf makineleri yanlarında, 3 gün boyunca, gezmece, dolaşmaca! :)

( Mikroplarla yapılan savaş sonuca ulaşmak üzere... Ben kendimi iyi hissettiğime göre galibiyet benim gibi görünüyor şuan. Bir tek öksürük askerleri kaldı onlarıda son bir atakla kovucam bu topraklardan umarım :) )

All We Are Is Dust In The Wind

Küçücük şeyler, koskoca vücutları yıkabiliyorken,
Neden bu kadar güçlü sanar ki herkes kendini?
...

DUST IN THE WIND

I close my eyes
Only for a moment and the moment's gone
All my dreams
Pass before my eyes, a curiosity

Dust in the wind
All we are is dust in the wind

Same old song
Just a drop of water in an endless sea
All we do
Crumbles to the ground, though we refuse to see

Dust in the wind
All we are is dust in the wind

Now, don't hang on
Nothing lasts forever but the earth and sky
It slips away
And all your money won't another minute buy

Dust in the wind
All we are is dust in the wind
Dust in the wind
All we are is dust in the wind

Yasaklar altında bir hayat...

Kutu Kutu Duygular

Yasak kelimeler, yasak konular vardır
Hiç açılmayacak
Kutular içinde hep kilitli kalacak
Lanetli midirler?
Kimse bilmez...
Çünkü kimse cesaret etmez,
edemez hayata açılmaya
Ne kutular, ne de insanlar